“Πράος δεν είναι εκείνος που δεν εκνευρίζεται…
-όποιος δεν θυμώνει ποτέ είναι ηλίθιος-
Πράος είναι αυτός… που θυμώνει όταν πρέπει.”
Aristotle / Αριστοτέλης
“Meek is not the person who doesn’t get angry…
-whoever shows no anger, is stupid-
Meek is the one who gets angry… when the time is right.”
Επιτέλους ο Γιάννης Μηλιώκας επιστρέφει.
Ένας Καλλιτέχνης που μας μεγάλωσε θαρρείς στα γόνατά του… κάνοντάς μας να χαμογελάμε, ακόμα και τότε που δεν είχαμε πολιτικές απόψεις και γνώσεις, λόγο του μικρού της ηλικίας. Μα ακόμα και όταν μεγαλώναμε (πέρα από το γέλιο) γνωρίσαμε την γλυκιά και συνάμα πικρή μελαγχολία του…
Κάποια από τα θλιβερότερα μα ρεαλιστικότατα τραγούδια του, δεν θα αφήσουν την ψυχή μας. Διότι σε αυτή τη χώρα… θα είναι πάντα διαχρονικά.-
Γιάννη καλώς σε βρήκαμε.
Άνοιξε τα μάτια και σε τούτη τη γενιά!
[ΝΕΕΣ LIVE ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ ΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΣ:
Πέμπτη 3 Μαρτίου ΒΟΛΟΣ VOX MUSIC STAGE Πολυχώρος Τσαλαπάτα – Τηλ : 24210 35350 – Οι πόρτες ανοίγουν στις 10:00 μ.μ. – Είσοδος : 8€ (χωρίς ποτό)
Παρασκευή 4 Μαρτίου Κατερίνη «ΑΕΡΙΚΟ» τηλ. 23510/75115
Σάββατο 5 Μαρτίου Τρίκαλα «ΑΠΑΡΧΕΣ» τηλ. 24310/75800, Καλαμπάκας 125]
Στίχοι: Γιάννης Μηλιώκας
Τα παιδιά που ζούνε στο φεγγάρι
και σχολειό πηγαίνουνε στη γή…
κουβαλάνε βάσανα και βάρη
κι η ζωή τους έγινε πληγή!
Τα παιδιά που γίνανε “αστέρια”…
όλη μέρα ψάχνουν για δουλειά,
στις πλατείες, σαν τα περιστέρια,
δίχως όραμα, χωρίς φωλιά.
Πάνω απ’ το Σύνταγμα σύννεφα βαριά,
μια πονηρή γαλαζο-πράσινη λαδιά.
Αρρωστημένη και στημένη η βραδιά…
ως το πρωί θα ‘χουν γεράσει τα παιδιά.
Τα παιδιά… σε λίγο να το ξέρεις,
θα θυμώσουν και θα εκδικηθούν!
Τα λυκόρνεα όπου και αν κρυφτούνε…
θα τα ψάξουνε και θα τα βρουν!
Τα παιδιά, αν κάνανε ένα κόμμα…
Τα παιδιά, αν μπαίνανε στη βουλή…
Η καρδιά μου που σέρνεται στο χώμα,
θα πετούσε πάλι σαν πουλί.
Εδώ τελειώνει η ψευτιά και η πονηριά…
οι ποντικοί που ροκανίζαν τα τυριά!
Πράσινοι ήλιοι και πυρσοί γίναν κεριά! |
Τον πρώτο λόγο έχουν τώρα τα παιδιά. |x2
Δεν είμαστε Έλληνες πιά…
Δεν ξέρουμε από Αγορές και Ρητορίες άλλο.
Δεν ξέρουμε από Τέχνη και Ψυχαγωγία.
Μας έθαψαν βαθιά στις τηλεοράσεις.
Πνίγηκε η Ποίηση κι αν γράφεις, είσαι φλώρος.
Συμπίεσε σου λέει το συναίσθημα…
και μήν μιλάς, ή έστω κάνε χιούμορ!
Ένα Stand Up να νιώσεις κάτι παραπάνω.
…κι εμείς ανέκαθεν λαουτζίκος φαντασμένος.
Εκεί… σιωπή.
Ο κώλος μας να ‘ναι καλά κι ας γκρεμιστεί το Σύμπαν!
Τίποτα γύρω μας δεν λέει να μας αγγίξει…
Η 3D “Βουλή των Ελλήνων” στο Google Earth με Σλάβικες σημαίες.
Το ‘χω ακούσει χίλιες μιά το παραμύθι τούτο…
και πάντοτε στο τέλος του ξεκίναγα για αλλού.
Η ρότα μου ποτέ δεν είχε τύχη προορισμού.
Ίσως μονάχα μιά φορά… κείνη την άπιαστη φορά…
(…καταραμένη τούτη η ζήλεια των ανθρώπων!)
[…]
Ατέλειωτη ερμηνεία ηρεμίας της ψυχής…
που απο τότε κυνηγάω, μα δεν βρίσκω.
Έστω κι αδειάζεις… τί νομίζεις θα γλυτώσεις;
…πάλι ένα σχίσμα θα πασχίζεις να μπαλώσεις.
Κάποιας ομίχλης, πεταλούδες-σιλουέτες που σκορπούν…
κι εσύ εκεί, με την απόχη σου στο χέρι!
“Αν μπείς στην λίμνη, θα βραχείς!” …αυτό σου είπαν μόνο.
…και για κολύμπι, ουδής δεν έκανε κουβέντα.
…και σε μαντρώσανε στην άδεια φυλακή τους.
Φθηνοί… ριχοί… και με χτικιό μεγαλωμένοι.
Έστω και τα κατάφερες κι ανέβηκες το λόφο…
Έστω και πέρασες το “Τέρμα” το δικό τους…
…ήταν αλήθεια μόνο αυτός ο προορισμός σου;
– Well sir? Have you been trained sir? Have you been trained… to fight evil again?
– I need more time…
– There is no more time sir.
– Then MAKE SOME!
– I ‘m afraid that would be impossible sir.
…
– I have enforced my armor and my strength… but there’s no army behind me anymore… nor relative’s support…
You, once said “It is Us my Lord, the only left…”
heh …is it, my loyal friend?
…
…or is it just me…
Tourist: Excuse me sir, do you know about Drama?
Greek citizen: Sure! It’s the Theatrical flow… for both tragedy and comedy.
Tourist: Yes… but what about Drama city?
Greek citizen: Ah… yea…
[…]
Tourist: …so? Where is it?
Greek citizen: Um… I dunno… just follow the signs for Kavala.
Tourist: Thank you…. (turns to his wife) Honey, are you sure they live in an Actual city?
ZoHLtaR 