Το Κρίμα

Είναι φριχτό να σβήσει μέσα σου η Ελπίδα.
Να μείνεις άδειος… δίχως σκέψεις στο κρεββάτι.
Κι είναι το κρίμα που σε καίει πιο πολύ…

Είν’ όμορφα τα παραμύθια,
κι όταν τελειώνουνε θες να ‘βρεις ένα ακόμα.
Για να το σκέφτεσαι γλυκά πριν απ’ τον ύπνο.
μα… αν δεν είχες φυλαγμένο κάποιο, κάπου.

Τότε το κρίμα μεγαλώνει… κι είναι αβάσταχτο.